یکسانی و نایکسانی خدا و جهان با تکیه بر فلسفه ی اسپینوزا و ملاصدرا

در مباحث خداشناسی، با توجه به این‌که معرفت ذات ربوبی امری ناممکن است، شناخت اوصاف الاهی از اهمیت ویژ‌ه‌ای برخوردار است. شاهد این مدعا نظریات متنوع و بحث‌های گسترده‌ای است که در خصوص امکان یا عدم امکان فهم معانی اوصاف الاهی و جواز یا عدم جواز اسناد اوصاف مخلوقات به خدا در تاریخ کلام و فلسفه وجود دارد. در این میان، به نظر می‌رسد نظریه‌ای که از جمع بین تشبیه و تنزیه سخن گفته است ضمن سنخیت بیشتر با آموزه‌های دینی، از شواهد عقلی محکم‌تری نیز بهره‌مند است. این مقاله در صدد است با تکیه بر مبنای هستی‌شناسانه‌ی خاصّ دیدگاه اخیر، با بیان دیدگاه ابن‌عربی، به عنوان مدخل بحث و تکیه بر آرای اسپینوزا و ملاصدرا در این خصوص، چگونگی عدم تنافی این نظریه را با عقل و استدلال تبیین نماید.